Het was denk ik een dikke 10 maand sinds onze laatste ontmoeting en ik verlangde echt
intens naar stevige semenawa. Tegelijkertijd was ik wat nerveus: niet voor wat je met me zou
doen, maar voor marks die me achteraf mogelijks zouden verraden.
Je liet me knielen, bond mijn armen samen en trok ze omhoog aan de bamboe stok. Dan
begon je een laken te scheuren. Ik vroeg mij af wat je daarmee van plan was. Ik kwam snel te
weten dat het je manier was om marks op mijn bovenlichaam te vermijden.
Het laken werd rond mijn borstkas gewikkeld, direct gevolgd door een stevige touwwikkeling
en via mijn rug ging er van het touw rond mijn borst een lijntje naar de bamboe stok.
Door het touw rond mijn borst, had mijn borstkas veel minder ruimte om uit te zetten, dus
ademen werd zwaarder. Vanaf dan ben ik de chronologie van je acties wat kwijt. Ik weet dat
mijn benen onder me zaten en mijn enkels gebonden werden, dat het steeds zwaarder werd en
ik echt hing te hijgen en te puffen in de bondage. Dit was geen toneel.
Ik weet nog dat de positie van mijn handen een aantal keer aangepast werd en er ook nog een
laken en touw rond mijn middel gingen. Het werd bij momenten echt zwaar. Ik heb een aantal
keer overwogen om genade te vragen, maar kon het toch uithouden. Ik heb geen idee hoe
mijn lijden eruit zag, maar voor mij was het echt intens. Tenslotte voelde ik de tenen van
mijn rechter voet steeds minder en werd het tijd je te vragen mij uit te binden.
Na een glas water werd eerst mijn rechter onderarm tegen mijn rechter scheenbeen gebonden,
waarna hetzelfde gebeurde met mijn linker arm en been. Mijn rechter been werd omhoog
getrokken. Er kwam een tweede touw, waarvan ik niet exact kon uitmaken hoe het precies
verliep, maar ik denk via een soort heupharnas met een touw tussen mijn billen.
Deze positie was de minst pijnlijke van de dag. Ik was mij wel goed bewust van het feit dat ik
met opengesperde benen hing en van het feit dat mijn armen stevig tegen mijn onderbenen
gebonden waren. Tenslotte volgde er nog een regen van heet kaarsvet, waarvan ik echt
genoten heb.
De laatste bondage positie was met mijn armen tegen een bamboe stok. Het was best grappig
dat je hiervoor de bamboe die je kamerplant steunde gebruikte. Deze bondage was voor mij
dan weer verrassend intens. Ik had niet verwacht dat in deze positie op de toppen van mijn
tenen getrokken worden al zo intens zou zijn. Ik denk dat dit deels te maken had met het feit
dat mijn borst omsnoerd was door het touw waaraan ik kwam te hangen.
Het strak samenbinden van mijn benen is voor mij altijd een sterke ervaring. Ik denk door de
combinatie van het gevoel dat je echt ingesnoerd wordt en de pijn die ik door deze bondage
voel ter hoogte van mijn scheenbenen.
Ik weet nog dat je mijn benen omoog getrokken hebt, zodat mijn knieën plooiden, dat je ze
weer op de grond laten zakken hebt en dat ik tenslotte bijna horizontaal ben komen te hangen.
Ook hier werd mijn waarneming minder zuiver, omdat ik vooral aan het zuchten kreunen en
blazen was in een poging om met de pijn om te gaan.
Ik waardeer trouwens dat je het aandurft om me in de bondage lang en stevig te laten lijden.
Eens terug op de grond vroeg je me waar ik eerst los wou komen. Ik wou liefst eerst verlost
worden van “het corset” rond mijn borst. Dus gingen mijn handen van tegen de bamboe en
daarna verdween de borstbondage. Voor je mijn benen begon uit te binden, werden mijn
handen achter mijn rug gebonden en in een heel licht strappado getrokken.
Ik vond het enorm fijn dat je mijn handen gebonden hield terwijl je mijn benen uitbond.
Ik had verwacht dat je me daarna nog in een hogtie zou getrokken hebben, ik had immers
geen idee dat onze tijd op was.
Het zal je wel opgevallen zijn dat ik na de semenawa sessie moeilijk exact kon verwoorden
wat het precies met me deed.
Bij mij dringt het precies pas enkele uren later echt door wat ik meegemaakt heb en hoe ik er
eigenlijk van genoten heb.
Het is raar, want ik ben perfect in staat om me een half uurtje na een dergelijke, toch wel
stevige, sessie in het verkeer te begeven. Maar verwoorden wat het met me gedaan heeft lukt
me pas later.
Deze sessie was weer anders dan de vorige. Deze keer heb je me langer en anders laten lijden
dan bij onze vorige sessies. Ik had je gevraagd om me stevig te laten afzien…
Je ingeving met de gescheurde lakens heeft perfect gewerkt: ’s avonds thuis voor de spiegel
kon ik geen enkele mark of touwafdruk meer zien.
Ik waardeer het dat je zo je best gedaan hebt om me aan stevige semenawa te onderwerpen en
toch geen enkele mark achter te laten.
Je hebt ook heel de sessie erg opgelet om zowel bij het in- als bij het uitbinden geen striemen
te veroorzaken.
Ik weet dat jij eigenlijk erg van touwstriemen houdt, daarom waardeer ik het des te meer dat
je bereid bent om mij te binden en je methodes aan te passen zodat er geen of slechts
minimaal striemen achter blijven.
Maar toch hoop ik vurig dat we in de toekomst nog eens zullen kunnen spelen zonder met
deze beperkingen rekening te moeten houden, want:
Ik wordt eigenlijk het liefst quasi naakt gebonden. (naakt op het Japanse broekje na) Ik voel
het touw het liefst direct op mijn huid.
Ik hou er ook enorm van wanneer jij je in het spel mag laten gaan en me bij momenten sneller
en ruwer in- of uitbindt.
Dus ik blijf nog steeds hevig verlangen naar de dag dat we ons een 12-urige sessie kunnen
veroorloven waarin we zonder angst voor striemen kunnen spelen.
Ondertussen blijf ik ook scenario's bedenken waarin ik graag nog eens gebonden zou
worden.
Misschien moeten we, in afwachting van onze 12 uren sessie, de volgende keer je andere
suggestie maar eens proberen. Eens testen of me inolieën kan zorgen voor minder
touwstriemen.